Schatten van kinderen.
Kleine kinderen verzamelen alles, alles wat ze maar in handen kunnen krijgen: stokjes, stenen, lege draadspoelen, dozen van verschillende afmetingen, vodden, stukjes touw, stukjes gekleurd plastic, snoeppapiertjes. Het is onmogelijk om alles op te sommen. Meestal kunnen ze hun "schatten" niet vinden.” op orde houden. Ze herinneren het zich niet altijd goed, wat ergens op de bodem van hun "schatkist" omvalt”.
Vanaf het moment dat het naar school gaat, verwerft het kind een kritische houding ten opzichte van de verzamelde objecten zonder enige keuze van objecten. Toegegeven, hij verzamelt nog steeds graag verschillende raarste dingen, maar nu besteedt hij wat tijd aan het doornemen en sorteren ervan. Hij doet het vaak onder invloed van zijn vrienden. Omdat veel kinderen er graag over opscheppen op school, wat ze hebben verzameld. Sommigen nemen zelfs een deel van hun collectie mee naar de les, mooi geregeld, om ze aan vrienden te laten zien, indruk op ze maken. Tien, die niets verzamelt, verzamelt niets, voelt zich minderwaardig dan anderen. Dus hij wil die tekortkomingen goedmaken en begint dit te verzamelen, wat hij zo leuk vond aan zijn vriend, of dit, wat het makkelijkst verkrijgbaar is, co’ kan krijgen zonder veel moeite en moeite, en vooral snel, om indruk te maken op je collega's. De meer ambitieuze beginnen originele items te verzamelen, het soort dat niemand anders in de klas verzamelt.
Leerlingen van de onderbouw van de basisschool verzamelen meestal kleine dingen- waardevol. Schelpen snoeppapiertjes, kurken, kegels, paddenstoelen, vogel veren, illustraties uit kleurrijke tijdschriften geknipt, postzegels, overeenkomen met etiketten, fles stickers, mascottes enz.
In tegenstelling tot kleine kinderen zijn ze goed thuis in de staat van hun bezittingen. Sommige mensen verzamelen veel dingen tegelijk. Anderen één of hoogstens twee soorten, maar van tijd tot tijd veranderen ze het onderwerp van hun bijeenkomst. De student van de jongere klassen heeft nog geen uitgekristalliseerde interesses. Naarmate je meer en meer nieuws krijgt, het verschijnen van nieuwe vakken op school, Ook zijn interesses veranderen. Er is altijd iets nieuws dat de interesse wekt. Dit is een ontwikkelingsregelmaat. Het kind is instabiel in zijn belang, omdat de wereld interessant is, ze voelen zich aangetrokken tot weinig bekende dingen, zo een, die hij net aan het ontdekken is. En juist dit verlangen om zoveel mogelijk dingen te weten, veroorzaakt frequente veranderingen van het object van onderzoek, zoekopdracht. Het helpt hem ook om zichzelf beter te leren kennen, jouw neigingen, houdt van. Een van de manieren om je eigen passies te definiëren, is verzamelen.
Sommige ouders zijn terughoudend om naar de hobby's van hun kinderen te kijken. Ze beschouwen ze vaak als een eigenaardigheid die afleidt van de wetenschap, waardoor onnodig tijdverlies ontstaat, zeker als het interessegebied van het kind hiervan afwijkt, die ze zelf tentoonstellen. Ouders die zijn opgeleid in de geesteswetenschappen accepteren de technische interesses van het kind vaak met terughoudendheid. En vice versa, ouders die technische beroepen vertegenwoordigen, tonen niet altijd begrip voor de humanistische belangen van het kind, vooral als hij zijn professionele plannen daarmee associeert.